เล่นหุ้นอย่าเยอะ !

เวลาที่เราจะซื้อหุ้นแต่ละครั้ง เราก็ต้องมานั่งคิดใช่มั้ยครับว่าเราจะหาหุ้นยังไงดี ? บางคนอาจถนัดการเลือกหุ้นด้วยพื้นฐาน บางคนอาจถนัดการดูกราฟ หรืออาจถนัดทั้งสองอย่าง ก็เป็นวิธีการของใครของมัน แต่ปลายทางที่ทุกๆ คนต้องการ มันก็คือ "กำไร"

ทีนี้ปัญหามีอยู่ว่า ถึงเราจะเลือกแนวทางของเราเองได้ว่าเราอยากอ่านงบหรืออ่านกราฟ แต่ในแต่ละแนวทางมันก็มีเครื่องมือยิบย่อยไปอีก ลงทุนด้วยปัจจัยพื้นฐาน ดูอะไรดีล่ะ ? งบการเงิน ! แล้วงบส่วนไหน ? ดู D/E Ratio มั้ย หรือต้องดูงบกระแสเงินสดด้วย แล้วผู้บริหารจำเป็นมั้ยล่ะ ?? และอีกสารพัดปัญหาเกินกว่าจะนึกออก

ในฟากฝั่งเทคนิคก็ไม่แพ้กัน จะใช้อินดิเคเตอร์ตัวไหนดี RSI ดีมั้ย ? หรือจะเอาเครื่องมือง่ายๆ อย่าง EMA เฮ้ยแต่มันง่ายไปนะ เอาไฟโบน่าจะดีกว่า... ไม่ๆ ยากไป เอากลางๆ อย่าง MACD ละกัน แต่เราเจอสัญญาณหลอกบ่อยนะ เอาอะไรมาประกอบดี

พระเจ้าช่วยยย ไม่ล่งไม่เล่นมันแล้วหุ้นเนี่ย จะเยอะไปไหน

ตลาดหุ้นไทย.. ควรจะพอหรือรอต่อไป

นับตั้งแต่วันแรกที่เปิดตลาดของปีนี้คือ 5 มกราคม 2558 ซึ่งดัชนี SET อยู่ที่ประมาณ 1,482 จุด ผ่านมาเกือบๆ จะครบ 4 เดือนแล้วดัชนีก็แทบไม่วิ่งไปไหนเลย โดยล่าสุดนั้นอยู่ที่ 1,552 จุด (22 เมษายน) นั่นแปลว่าตั้งแต่ต้นปีที่ผ่านมา ผลตอบแทนของตลาดหุ้นบ้านเราโตเพียง 4.72% เท่านั้น และไม่ต้องพูดถึงหุ้นเป็นรายตัวครับ ส่วนใหญ่แล้วก็ออกข้างไม่ก็ดิ่งนรกกันทั้งนั้น มีไม่กี่ตัวที่สามารถพุ่งอย่างน่าเร้าใจ เช่น TLUXE และ TRC

ถามว่าทำไมดัชนีบ้านเราถึงแกว่งไปแกว่งมาแบบในรูปล่ะ ? ผมเองมองว่าสาเหตุหลักน่าจะมาจากหุ้นตัวใหญ่เพียงแค่ 2 ตัวนะครับ ตัวแรกคือ PTT และตัวที่สองคือ SCC นี่แหละคือตัวเจ้าปัญหาทั้งสองที่ผมคิดว่ามันทำให้ตลาดบ้านเราไม่ไปไหน

ผมคิดว่าสาเหตุเป็นแบบนี้ครับ 

อย่าเชื่อบัฟเฟตต์

สำหรับสาวกบัฟเฟตต์ อย่าาาาเพิ่งกดปิดหน้านี้ไปนะครับ T-T ผมเองก็เป็นคนนึงที่ชื่นชอบบัฟเฟตต์มากๆ เพราะเค้าเป็น "คนเปิดโลก" แห่งการลงทุนให้กับผมเลยก็ว่าได้ ความรู้จากการลงทุนในช่วงแรกของผมก็มาจากหนังสือเกี่ยวกับวอร์เรน บัฟเฟตต์นั่นแหละ แต่เพราะอะไรผมถึงตั้งชื่อบทความแบบนี้ล่ะเนี่ย ?

ประมาณสองสัปดาห์ที่แล้ว ผมเองได้มีโอกาสไปฟังสัมมนาที่จัดโดยแอปแสกนหุ้นชื่อดังอย่าง Market Anyware โดยคอร์สสัมมนานี้ชื่อว่า "Buffett Decode" ถ้ามองแค่ชื่อคอร์สอย่างเดียว เราคงเดาว่าเนื้อหาก็คงจะหนีไม่พ้นการชื่นชมบัฟเฟตต์ว่าวิธีการของเค้าสุดยอดขนาดไหน ถูกต้องมั้ยครับ ?

แต่ไม่ ไม่ใช่เลยสักนิดเดียว เพราะความจริงคือวิธีการของบัฟเฟตต์โดน "สับเละ" ตั้งแต่เริ่มสัมมนาเลยต่างหาก !

ดูกราฟ Month ไปทำไม

สำหรับการลงทุนด้วยปัจจัยทางเทคนิคหรือที่เรานิยมเรียกสั้นๆ ว่าการดูกราฟ ปัญหาข้อนึงที่เรามักจะเจอกันบ่อยๆ และไม่มีวันหลีกหนีได้เลยนั่นก็คือเรื่องของ "สัญญาณหลอก" 

ผมคงไม่ต้องอธิบายว่าทำไมมันถึงน่ากลัว แต่ที่แน่ๆ คือถ้าเราเจอสัก 10 ครั้งติดต่อกัน มีจุด Cut Loss ก็เถอะครับ เสียทีละ 2-3% บ่อยขนาดนั้นมันก็คิดเป็นเงินที่มากโขอยู่ เสียเงินไม่เท่าไหร่ แต่เสียกำลังใจในการเทรดนี่สิสาหัสยิ่งกว่า

ถ้างั้นเราจะแก้ปัญหาที่ตามหลอกหลอนนี้ได้ยังไง ? อืม.. เปลี่ยนแนวทางการเทรดเหรอ ก็อาจเป็นคำตอบที่ดีนะ แต่ถ้าเราเปลี่ยนมาหลายครั้งหลายคราแล้วเรายังเจอสัญญาณหลอกบ่อยๆ ล่ะ เราจะแก้ไขยังไงได้บ้าง เพราะบางทีเปลี่ยนแนวการเทรดบ่อยไปมันอาจทำให้เราต้องเสียเวลาศึกษาอีกเยอะเลย

เมื่อก่อนผมก็เป็นเหมือนนักลงทุนทั่วไปที่ใช้เพียงแค่กราฟในไทม์เฟรมที่ตัวเองเล่น เล่นภาพ Day ก็ใช้แค่ Day ในการดูกราฟ ซึ่งตอนนั้นผมก็เจอสัญญาณหลอกเยอะเหมือนกันครับ จนมาวันนึงผมไปอ่านบทความที่พูดถึงเกี่ยวกับ "การมองภาพใหญ่"

อยากเล่นหุ้นให้รวยต้องใช้ "ซันไลต์"

"มันเกี่ยวอะไร (วะ) ?" นี่คงเป็นความคิดแวบแรกที่แล่นเข้ามาในหัวตอนที่ทุกคนเจอชื่อบทความนี้แน่ ซันไลต์มันเกี่ยวอะไรกับการเล่นหุ้น ล้างพอร์ตให้สะอาดเหรอ.. เปล่าหรอกครับ มันขจัดความ "มันส์" ได้ดีตะหาก

ประมาณสัปดาห์ที่แล้ว ถ้าทุกคนยังจำได้ผมเองได้ตั้งเพจอีกเพจนึงที่ชื่อว่า IKEA Thailand Shipping (อย่าลืมไปไลค์กันนะจุ๊บุ) ซึ่งเพจนี้ผมทำเพื่อรับสั่งซื้อเฟอร์นิเจอร์จากอิเกียแล้วส่งไปให้โดยไม่คิดค่าสินค้าเพิ่ม คิดแต่ค่าส่งอย่างเดียว และไม่น่าเชื่อว่าตอนที่ตั้งเพจครบ 4 วันก็มึคนสั่งสินค้าซะแล้ว.. ถ้าให้ผมเดาก็น่าจะเป็นแฟนเพจใน Investon นั่นแหละ :P

แต่ทำไมอยู่ดีๆ ผมถึงตั้งเพจรับส่งของ ? ถ้าไม่นับเรื่องบ้านที่อยู่ใกล้มากๆ อย่างแรกเลยคือ "ความสนุก" สนุกที่ได้มานั่งคิดแก้ปัญหาบ่อยๆ จะให้ลูกค้าได้รับบริการที่ดีได้ยังไง จะตีคู่แข่งยังไง และอีกอย่างคือผมชอบเรื่องราวของอิเกียอยู่แล้วครับ เพราะสิ่งหนึ่งที่อิเกียมึแต่คู่แข่งไม่มึก็คือ "เรื่องราว" ของสินค้านั่นเอง

แต่ผลพลอยได้อีกข้อหลังจากที่ผมทำเพจ IKEA นั่นคือ ผมว่าผมวิเคราะห์หุ้นได้ดีขึ้นนะ แต่เพราะอะไรล่ะ ?

งบกระแสเงินสด.. ดูไปทำไม ?

สำหรับนักลงทุนรุ่นใหม่ งบการเงินที่ใครๆ ต่างก็บอกเป็นเสียงเดียวกันว่ามันยากฝุดๆ ก็คือ "งบกระแสเงินสด" นั่นเองครับ จะว่ามันยากก็ไม่แปลกหรอก เพราะมันมีรายการยาวววเหยียดมากๆ แม้หลายคนจะรู้ว่ากระแสเงินสดคือสิ่งสำคัญที่ทำให้ธุรกิจอยู่รอดก็ตาม แต่มีไม่กี่คนเท่านั้นที่จะยอมอ่าน เพราะมันยากนี่แหละ

แต่ผมมีอะไรจะบอก ผมว่างบกระแสเงินสดมันบอกใบ้ราคาหุ้นแม่นกว่ากำไรสุทธิอีกนะ !

ยังไงก็แพ้ !

ในการลงทุนหรือการทำธุรกิจสักอย่าง มันไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรที่ในบางครั้งอาจมีการ "ผิดพลาด" บ้าง คนที่ลงทุนในหุ้นอาจจะค้นพบว่าหุ้นที่ตัวเองซื้อนั้นผิดทางจนต้องขายตัดขาดทุน หรือคนทำธุรกิจในช่วงแรกอาจจะยังไม่มีใครมาเป็นลูกค้าเลยก็ได้ ไม่ใช่เรื่องผิดครับ เพราะเรื่องพวกนี้มันคือ No Pain, No Gain ผู้ที่ประสบความสำเร็จทุกคนมีแผลเต็มหลังทั้งนั้น

แต่สิ่งนึงที่ผมจะบอกเพื่อนผมเสมอก็คือ คัทอ่ะคัทได้นะ แต่อย่าคัทจนชิน (ถ้าสำหรับคนทำธุรกิจก็คือ ล้มได้นะ ล้มหลายครั้งก็ได้ แต่อย่าล้มจนชิน) มันอาจจะฟังดูวกวนไปบ้าง แต่ผมว่านี่อาจเป็นอุปสรรคใหญ่ที่หลายคนกำลังเจอแบบไม่รู้ตัวก็ได้นะ