เมื่อสองสามวันก่อน มีลูกเพจท่านนึงเข้ามาถามผมทาง Inbox ว่า "พี่ครับ (พี่อีกแล้ว T-T) ทำไมพี่ถึงไม่ตั้งกรุ๊ปไลน์หุ้นเหมือนเพจอื่นๆ เค้าบ้าง จะได้บอกหุ้นเด็ดๆ ให้ผมเล่นสักตัวสองตัว และจะได้สอนเรื่องหุ้นให้กับมือใหม่ด้วยครับ"
จะว่าไปการตั้งกรุ๊ปไลน์สมัยนี้เป็นที่นิยมกันมาก ขนาดผมเองแทบไม่ได้แจกไลน์ใครยังมีคน Invite ผมเข้ากรุ๊ปหุ้นหลายกรุ๊ปอยู่บ่อยๆ เพราะถ้าพูดถึงข้อดีที่สุดของมันก็คือ ข่าวสารมันไวครับ เกิดอะไรขึ้นทุกคนรู้หมด ไม่ว่าจะเป็นกำไรของบริษัทกุ๊กไก่โตขึ้น 555% หรือหุ้น DOI เกิดสัญญาณซื้อแล้ว ซึ่งจะให้เราไปนั่งหาเองมันก็คงเสียเวลามากแน่ๆ กรุ๊ปไลน์จึงกลายที่นิยมโดยปริยาย
แต่ก็อย่างว่า ในดีมีเสีย ในเสียก็ย่อมมีดีเหมือนกัน
ปกติแล้วในแวดวงนักเทคนิคอล (หรือแม้แต่วีไอบางส่วนก็ตาม) จะมีกฎที่สำคัญมากๆ อยู่ข้อหนึ่งนั่นก็คือ "อย่าซื้อหุ้นที่กำลังลง" เหตุผลก็แทบไม่ต้องคิดอะไรมากเลยครับ เพราะเมื่อทิศทางบอกว่ามันเป็นขาลง มันก็แทบไม่มีความจำเป็นอะไรที่จะต้องเอาเงินเราเข้าไปเสี่ยง
ซึ่งหากมองโดยภาพรวมแล้วมันก็มีประโยชน์ ถึงแม้มันจะทำได้ยากหน่อยก็จริง (ใครกันจะอดใจไหวถ้าสินค้าราคาถูกลง) แต่มันก็เป็นหนึ่งในวิธีการที่ปกป้องเงินต้นได้อย่างดีเยี่ยม และช่วยป้องกันความเสี่ยงไม่ให้เงินเราจมอยู่กับหุ้นตัวนั้นอีกด้วย
แต่ถ้างั้นทำไมผมถึงตั้งชื่อบทความบ้าบ้อซะขนาดนั้นล่ะ ?
เวลาเราจะซื้อหุ้นสักตัวนึงเรานึกถึงอะไรบ้างครับ ? หลายอย่างเลยจริงมะ ไม่ว่าจะเป็นงบการเงินต้องดี กำไรต้องโต หนี้ต้องต่ำ Current Ratio ต้องแจ๋ว หรือถ้าใช้เทคนิคเป็นหลัก ก็อาจพิจารณาจาก MACD ที่ตัดขึ้นเหนือ 0 ได้และต้องมีกำลัง หรือจะใช้เครื่องมือง่ายๆ อย่าง EMA ก็ไม่มีใครว่า
แต่เอ๊ะ เราพูดถึงจุดซื้อมาซะเต็มที่ แล้วจุดขายล่ะ ?
นั่นสิครับท่านผู้ชม ! ไม่ว่าจะเป็นคอร์สสัมมนาหรือหนังสือหลายๆ เล่ม (รวมถึงหนังสือที่ผมเขียนด้วย ตายละ) ต่างก็อธิบายถึงจุดซื้อเต็มที่ ซื้อยังไงให้ทุนต่ำ ซื้อยังไงไม่ให้โดน Stop กิน (หมายถึงซื้อหุ้นในจุดที่ไม่ให้ราคาร่วงจนไปโดนจุดที่เราจะตัดขาดทุน) แต่กลับมีน้อยมากที่จะอธิบายถึงจุดขายแบบแน่นปึ้ก
"ถ้าเราเข้าซื้อในจุดที่ดีและทำกำไรได้แล้ว เราจะกลัวเรื่องการขายไปทำไม" นี่คงเป็นคำถามที่ผุดขึ้นมาในตอนนี้ จะว่าไปมันก็จริงครับ หากเราซื้ิอหุ้นตัวนึงอย่างถูกต้อง จะขายตรงไหนมันก็กำไรทั้งนั้นแหละ
แต่สำหรับความคิดผมนะครับ ผมว่าการขายในช่วงเวลาที่ผิด มันก็อาจทำให้เราจุกเจียนตายได้เหมือนกัน
ผมว่าหลายๆ คนต้องเคยเล่นหุ้นแบบนกแก้วกันมาบ้างล่ะ ความหมายก็ประมาณว่า.. สมมติเราใช้ EMA สองเส้นคือ 15 และ 35 ในการซื้อขาย เราจะซื้อก็ต่อเมื่อเส้น 15 ตัดขึ้นเหนือเส้น 35 และขายเมื่อมันตัดลงอีกครั้ง ถูกมั้ยครับ และหากมีคนๆ นึงถามเราว่าเพราะอะไรถึงต้องทำแบบนั้น ส่วนใหญ่ก็อาจตอบว่า..
"เพราะตำรามันบอกแบบนี้น่ะสิ !" เนี่ยแหละคือนกแก้วที่ผมพูดถึง
ถามว่ามันถูกต้องรึเปล่าที่เราจะลงทุนตามที่คนอื่นเชื่อกัน ? ฟันธงไม่ได้หรอกครับ เพราะบางครั้งมันอาจถูก หรือบางครั้งมันอาจจะผิดก็ได้
"มีเงินน้อยคือปัญหาในการเล่นหุ้นรึเปล่า ?" ผมว่าคำถามนี้มันตอบได้หลายมุมมองนะครับ ถ้าตอบแบบง่ายที่สุด มันอาจจะเป็นปัญหาก็ได้เพราะมาร์เก็ตติ้งบางคนอาจไม่ดูแลเราเลย.. แต่อันนี้ขำๆ เพราะผมเองก็ไม่มีมาร์สาวสวยโทรหาเหมือนกัน :P
แต่ถ้ามองในแง่ของความได้เปรียบเสียเปรียบล่ะ ระหว่างเราๆ ซึ่งมีเงินทุนน้อย กับเสือสิงห์ในตลาดที่มีหน้าตักเป็นพันล้าน เราจะเป็นเหมือนหมูที่รอวันเชือดรึเปล่า ?
ก็อาจต้องตอบตามจริงว่าใช่ครับ รายย่อยส่วนใหญ่ที่มีเงินน้อยจะต้องโดนเชือด แต่ก็นั่นแหละ มันต้องมีหมูบางตัวที่ติดปีกแล้วบินหนีให้คนเชือดถึงกับ "เงิบ" ได้ ว่าแต่มันจะมีเหรอหมูบินเนี่ย
มีสิครับ ก็หมูที่มีความรู้ไง !
สำหรับคนที่ตั้งใจจะลงทุนจริงๆ จังๆ ในระยะแรกอาจสงสัยนะครับ (เหมือนกับผม) ว่าหุ้นถูกหุ้นแพงมันดูยังไง เห็นในหนังสือเค้าบอกไว้ว่าหากจะลงทุนต้องหาหุ้นที่ "ราคาถูก"
อืม.. งั้นแสดงว่าหุ้นราคา 10 บาท ย่อมมีราคาถูกกว่าหุ้นราคา 2,000 บาทรึเปล่า ?
แหม่ ถ้ามันง่ายแบบนั้นจริงๆ ในตลาดหุ้นคงมีแต่คนที่ได้กำไร โดยส่วนใหญ่แล้ว ในการดูหุ้นสักตัวว่ามันราคาถูกหรือแพง จะนิยมดูอัตราส่วนตัวนึงที่เราเรียกว่า PE
ในช่วงนี้คงไม่มีข่าวอะไรที่จะเซอร์ไฟร์สได้มากไปกว่าข่าวนี้หรอกครับ "มหาเศรษฐีชาวจีน พาลูกน้องกว่า 6,400 คนไปเที่ยวฝรั่งเศส" สิ่งที่ผมสนใจนั้นไม่ใช่เรื่องความน่ากลัวของทัวร์จีนที่ใหญ่แบบมโหฬารขนาดนี้ (อ๊ะๆ คนจีนดีๆ ก็มี ไม่ดีก็มีนะ) แต่มันคือเรื่องของความ "ใจป้ำ" มากกว่า... ทำไมเจ้าของบริษัทท่านนี้ถึงบ้าพอที่จะพาลูกน้องหลายพันคนเที่ยวยุโรปล่ะ ?
ถ้าหากอ่านตามข่าว เหตุผลแรกก็คือมหาเศรษฐีคนนี้ถือโอกาสฉลองครบรอบ 20 ปีของบริษัทไปในตัว มันอาจจะเป็นเหตุผลหลักก็ได้ แต่.. ผมว่ายังไม่ใช่ทั้งหมดหรอกครับ เหตุผลจริงๆ มันน่าจะมาจากคำสั้นๆ ที่เรียกว่า "หุ้นส่วน" ซะมากกว่า
หมายความว่ายังไง ?
อย่าให้ผมสรุปเลยครับว่าเป็นยังไง เพราะเนื้อหามันแบบ.. แทบจะพ่นไฟออกมาถ้าให้พิมพ์ 555+
แต่ถ้าถามว่าอะไรที่มีประโยชน์มากที่สุดในหนังสือเล่มนั้น ผมว่ามีอยู่สองอย่างนะครับ
1) เรื่องการใช้กำไรรายไตรมาสในการคำนวณ หุ้นทุกตัวจะขึ้นได้ถ้าหากมีงบมายืนยัน ซึ่งในแบบของ CANSLIM จะใช้กำไรของไตรมาสล่าสุด เทียบกับช่วงเดียวกันของปีที่แล้ว
เช่น สมมติผมเจอหุ้น AJD ราคาอยู่ที่ 2 บาท ในวันที่ 3 เมษายน 2558 งบการเงินที่ผมจะต้องดูก็คือ งบไตรมาส 4/57 เทียบกับไตรมาส 4/56 ว่ากำไรสุทธิมากกว่ากันเท่าไหร่
ถ้าหากสมมติ 4/57 อยู่ที่ 100 ล้าน แต่ 4/56 อยู่ที่เพียง 50 ล้าน หุ้น AJD จะน่าซื้อมากเพราะมันมีงบมารองรับ (ย้ำ ! นี่คือเรื่องสมมติ)
